Ogrzewanie podłogowe to coraz częstsza alternatywa dla ogrzewań oraz uzupełnienie ogrzewania grzejnikowego.

Jednak aby taka instalacja działała poprawnie i dostarczała nam komfort musi przestrzegać kilku zasad podczas planowania i kładzenia takiej instalacji.

Jaki projekt ogrzewania?

Pomimo tego, że instalacja grzewcza nie wygląda na skomplikowaną to i tak musi być stworzona przez fachowca, którym jest projektant instalacji sanitarnych. Takie rozwiązanie warto uwzględnić już na etapie projektowania domu. W takim projekcie powinno się znaleźć: wielkość i przeznaczenie pomieszczenia, rodzaj posadzki, a także rozmieszczenie stałych elementów wystroju, które mają bezpośredni kontakt z podłogą.

Rury plastikowe czy miedziane?

Na etapie projektowania trzeba zdecydować jakie rury będą zastosowane. Mamy do wyboru rury miedziane lub plastikowe. Rury miedziane cechują się wysoką jakością i trwałością, ponadto są ekologiczne i odporne na temperaturę. Są też elastyczne więc łatwo się układa. Niestety decydując się na takie rury musimy liczyć się z wydatkiem większym o 35-40% niż w przypadku wykorzystania rur plastikowych. Większość osób decyduje się na rury z polibutylenu, polietylenu sieciowego lub polipropylenu. Takie materiały cechuje odporność na kwasy i zasady, duża wytrzymałość i elastyczność. Największym argumentem za tymi rurami jest ich niezbyt wysoka cena. Za metr bieżący płaci się tylko kilka złotych.

Przygotowanie podłoża i wykonanie izolacji ogrzewania.

Układanie instalacji zaczyna się do przygotowania podłoża, które musi być równe i oczyszczone, poza tym nie powinno być wilgotne więc w razie wilgoci powierzchnię należy osuszyć, że by w przyszłości uniknąć problemów jakim są pleśnie i grzyby, które mogą przyczynić się do kłopotów i nieprzyjemności oraz mają szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka. Jak już mamy odpowiednio przygotowane podłoże to kładziemy na nie izolację z folii przeciwwilgociowej i styropianu oraz kolejną warstwę z siatką kotwiącą w celu przymocowania rur.

Montaż obiegów grzewczych ogrzewania podłogowego.

Kluczową czynnością jest ułożenie obiegów grzewczych, których długość pojedynczego nie powinna być dłuższa niż 100m. W innym przypadku ciśnienie w obiegu może być niewystarczające. Należy unikać zbyt gęstego ułożenia rur, gdyż może doprowadzić to do przegrzewania się pomieszczenia. Rury montuje się za pomocą specjalnych klipsów. Nie mogą być przypadkowe tylko dopasowane do całej instalacji. Brak solidnego mocowania rur może spowodować ich odrywaniem w czasie wykonywania wylewki. Warto pamiętać żeby początek obiegów był przy drzwiach lub oknie czyli tam gdzie straty ciepłą są największe. Końcówki rur podłącza się do rozdzielacza wody.

Jak wykonać próbę ciśnieniową?

Po ułożeniu rur należy wykonać próbę szczelności. W tym celu wprowadzamy wodę pod ciśnieniem. Dzięki temu uzyskujemy pewność, że instalacja jest szczelna. Taką próbę wykonuje się z wysoką starannością, gdyż po zalaniu betonem usunięcie niektórych usterek jest znacznie trudniejsza i kosztowna.

Wykonanie dylatacji obwodowej.

Przed ostatnią czynnością przed wylaniem wylewki jest umieszczenie szczelin dylatacyjnych. Taśmę piankową umieszczamy na obrzeżach pomieszczenia w tym przy drzwiach. W przypadku dużego pomieszczenia dzieli się na fragmenty i montuje dodatkowe dylatacje. Warto postarać się oto ażeby szczeliny dylatacyjne znajdowały się nad przewodami zasilającymi, a nie zaś bezpośrednio nad pętlą. Dzięki temu będziemy cieszyć się z sprawnie działającej instalacji przez bardzo długi czas.

Zalewanie instalacji ogrzewania podłogowego jastrychem.

Na końcu wykonujemy wylewkę zalewając warstwą jastrychu. Można dołączyć preparat, który zwiększa plastyczność masy, przewodzenie ciepła i trwałość. W miejscach w których będą stały ciężkie meble powinno się zastosować wzmocnienie w postaci siatki z stalowymi prętami. Podczas wylewania jastrychu i do 3 tygodni po w pomieszczeniu powinny panować przybliżone warunki to jest umiarkowana temperatura i wilgotność. Dlatego instalacji nie powinno się wykonywać gdy budynek jest w stanie surowym. W budynku powinny być okna i drzwi, które można zamknąć na czas w którym wylewka będzie schła. W przypadku zbyt szybkiego schnięcia betonu w przyszłości można spodziewać się pęknięć i szczelin.

Położenie posadzki na ogrzewanie podłogowe.

Po zakończeniu prac nad instalacją grzewczą można przystąpić do układania podłoża. Jeśli chcemy aby przewodzenie ciepła było wysokie to warto zastosować płytki ceramiczne. Nieco mniej korzystnym rozwiązaniem są panele podłogowe, ale jeśli są niezbyt grube to nie powinny stanowić problemu. Należy pamiętać, że podkład pod takie panele powinien być perforowany, aby lepiej przepuszczał ciepło z podłogówki. W pokojach w których ma być parkiet nie zaleca się stosowania instalacji grzewczej podłogowej. Drewno ma słabą zdolność przewodzenia ciepła i nie znosi dobrze wszelkich zmian temperatur. Należy wtedy wybrać gatunek, który ma niski współczynnik skurczu oraz z właściwością osiągania równowagi higroskopijnej w długim czasie. Do takich gatunków zalicza się dąb, tek, doussie, merbau albo iroko. Trzeba też zwrócić uwagę na budowę podłogi. Od litych bardziej sprawdzają się warstwowe, dzięki skośnemu ułożeniu słoi drewno pracuje słabiej przez co ryzyko odkształceń jest małe. Podczas zakupu warto dowiedzieć się czy producent zaleca ją na podłogę podgrzewaną. Jeśli jest inaczej to deski mogą rozwarstwiać się.

Błędy popełniane przy kładzeniu podłogówki.

• brak projektu – rozstaw i ukształtowanie rur grzewczych muszą zostać dopasowane do grubości wylewki, parametrów wody zasilającej w instalacji oraz zapotrzebowania na ciepło. W przeciwnym razie ogrzewanie nie będzie skuteczne, a eksploatacja okaże się droga. Brak odpowiedniej dokumentacji przysporzy problemów podczas awarii. Warto mieć projekt, bo dzięki niemu łatwo rozliczy się wykonawcę z rzetelności wykonania zleconej pracy.
• brak dokumentacji przebiegu pętli ogrzewania – przebieg rur grzewczych powinien być naniesiony na plan pokoju. Zwłaszcza przy przejściach pomiędzy pokojami, pod oknem i przy ścianach. Można wykonać fotografię z wzorcem, który pozwoli określić rzeczywisty wymiar pętli. Dzięki temu możemy uniknąć ich uszkodzenia przy późniejszym montowaniu na przykład listew progowych lub innych elementów wymagających wiercenia w posadzce.
• zła organizacja robót – instalacja grzewcza powinna zostać wykonana po skończeniu praca tynkarskich i położeniu pozostałych instalacji. W przeciwnym wypadku może dojść do uszkodzenie instalacji grzewczej lub elementów pozostałych instalacji. Nie należy montować szafek i rozdzielaczy tuż po położeniu rur. Taka kolejność robót może przyczynić się do uszkodzenia elementów wykonanej już instalacji.
• nieprzygotowane podłoże – przed położeniem instalacji podłogę trzeba wysuszyć i wyczyścić. Gdy pominiemy te czynności możemy spodziewać się nieprzyjemnych zapachów. Podłoże musi być również wyrównane ponieważ jastrych powinien mieć zbliżoną grubość do całej powierzchni. Jak położymy zbyt cienką warstwę to ograniczymy wytrzymałość i trwałość. Zbyt gruba warstwa będzie skutkowała dużą bezwładnością cieplną posadzki.
• zmiana pierwotnie planowanego pokrycia podłogowego, np. z płytek ceramicznych na panele podłogowe – tego typu zmiany wpływają negatywnie na efektywność ogrzewania i mogą zmniejszyć nawet dwukrotnie moc grzewczą. Skutkiem tego jest niedogrzanie pomieszczenia podczas niskich temperatur. W takich sytuacjach niewskazane jest zwiększanie temperatury zasilania ponad dopuszczalną wartość. Skutkiem może być uszkodzenie instalacji i pokrycia podłogowego. W takiej sytuacji najlepiej skorzystać z innego źródła ciepła jaki jest grzejnik elektryczny.
• źle dobrana krzywa grzewcza – ustawienie regulatora pogodowego nie jest rzeczą łatwą. Polega na dobraniu odpowiedniej tak zwanej krzywej grzewczej. Wymaga to dużo staranności od instalatora. Efekty zmian odczuć można już po kilku godzinach. Prawidłowe ustawienie automatyki pogodowej jest ważne. Przy błędnym ustawieniu mieszkanie może być niedogrzane lub przegrzane. Nieprawidłowe działanie automatyki widać w szczególności wiosną i jesienią. Podczas bardzo częstych zmian temperatury automatyki pogodowej praktycznie nie da się wyregulować wtedy lepsza opcją jest sterowanie ogrzewaniem za pomocą regulatora pokojowego.
• brak dylatacji ogrzewania podłogowego – podłoga z zatopionymi rurkami wymaga utworzenie dylatacji. Mowa o nie tylko wykonaniu dylatacji w wylewce, ale również ważne jest ułożenie rur grzewczych , tak aby dylatacje ich nie przecinały.
• rury miedziane ułożone bezpośrednio w betonie – beton ma niekorzystne oddziaływanie na miedź, dlatego nie warto kłaść takich rurek. Do ogrzewanie nie nadają się rury wykorzystywanie do na przykład instalacji wodociągowych. Miedziane rury powinny być powleczone tworzywem sztucznym. Alternatywą jest wykorzystanie rur z innego materiału takiego jak tworzywo sztuczne.
• nieprawidłowe łączenie rur w pętlach – pętle rur instalacji powinny być układane w jednym odcinku bez połączeń. Dopuszcza się nałożenie złączek naprawczych w przypadku wystąpienia uszkodzenie rury. Dopuszczone do stosowania są złączki do zaprasowania, które dopuszczone są do zalewania betonem.
• brak wzmocnienia wylewki – tam gdzie wystąpią duże obciążenia wylewkę z instalacją grzewczą należy dozbroić siatką w prętów stalowych dostosowanych do do obciążenia. Obszar wzmocnienia powinien być o 50cm większy od obszaru wymagającego zbrojenia. nieprzestrzeganie zaleceń producenta systemu podłogowego – kładąc rury należy zwrócić uwagę na długość i minimalny promień gięcia. Niedostosowanie się do tego może skutkować wzrostem oporów hydraulicznych, wskutek czego część podłogi może być niedogrzana. Zbyt gwałtowne załamania mogą skutkować uszkodzeniem rur.
• użycie nieodpowiednich rur – w takich instalacjach stosuje się rury, które mają dobrą przewodność cieplną, odporność na przenikanie tlenu i dużą wytrzymałość. Zastosowanie rur o niskiej jakości może spowodować ich uszkodzeniem, a bez rozbierania podłogi nie da się ich naprawić.
• łączenie rur w podłodze – nie chcąc późniejszej awarii należy tak dobierać przewody, żeby nie łączyły się w miejscach, które zostaną zakryte wylewką. Takie punkty są bardzo ważne gdyż to na nich gromadzą się zanieczyszczenia, co skutkuje usterkami.
• umieszczenie skrzynki rozdzielacza z dala od pomieszczeń z podłogówką – skrzynkę rozdzielacza powinno umieścić się blisko instalacji, a nie w odległej kotłowni. Ponadto powinien być łatwy dostęp. Zespół rozdzielczy generuje dużo ciepła także niektóre pomieszczenia mogą być przegrzane. Rozwiązaniem może być izolacja skrzynki grzewczej na przykład wykorzystując styropian.
• brak próby szczelności – zanim zostanie wylany jastrych należy instalacje napełnić wodą a po upływie kilku godzin sprawdzić czy ciśnienie w niej nie spadło nadmiernie. Na tym etapie łatwiej jest sprawdzić czy nie ma usterki niż po położeniu podkładu.
• nieodpowiednia posadzka – przed zakupem materiałów wykończeniowych należy sprawdzić czy są przystosowane do ogrzewania podłogowego. Nie zaleca się stosowania puszystych dywanów i grubych drewnianych parkietów. Materiały te blokują ciepło wydzielane z instalacji, co powoduje, że jest ona nieskuteczna i droga w eksploatacji.

Warto również zadbać o odpowiednie umiejscowienie mebli, gdyż ciężkie konsole, dębowe szafy, stoły, fotele i duże kanapy będą ograniczać dopływ ciepła, co sprawi, że podłogówka będzie mniej ergonomiczna.

Artykuł powstał przy współpracy z Sofario.com

Dodaj komentarz